Wat heeft Google te maken met studiekeuze?
Herinner jij je nog hoe het was om puber te zijn? Voelde je je onbegrepen, of had je wel eens het idee dat je ouders je onder druk zetten over je toekomst?
Pubers hebben een sterke antenne voor de druk van wat er van ze verwacht wordt. Tijdens een gesprek met hun ouders, krijgen ze al heel snel het gevoel dat ze iets zouden moeten (een studierichting kiezen, open dagen bezoeken, websites van opleidingen vergelijken etc.) Daar reageren pubers dan allergisch op, omdat ze er simpelweg nog niet aan toe zijn. Het gesprek stokt en de ouders zitten met de handen in het haar.
Als je jouw kind goed wilt begeleiden bij zijn studiekeuze, dan is het van belang dat je je bewust bent van je eigen verwachtingen over je kind. Ook moet je helder zijn over je mening (lees: oordeel) over hoe je kind wel of niet met de keuze bezig is. Jouw verwachtingen en meningen klinken namelijk hoe dan ook door in de gesprekken die je probeert te hebben.
Elke ouder die ik tot nu toe gesproken heb vindt het ontzettend belangrijk dat hun kind iets gaat kiezen dat bij hem of haar past. Ze willen hun kind helpen om tot een goede keuze te komen. Maar hoe haal je de druk weg en zorg ervoor dat je nader tot elkaar komt?
Je kunt eerlijk zijn over je verwachtingen en meningen, dat scheelt al een hoop, maar het is ook belangrijk om de juiste vragen te stellen.
Onlangs las ik dit citaat van iemand van Google Global Education(*):
“Vraag kinderen niet wat ze willen worden als ze groot zijn, maar vraag ze welke problemen ze zouden willen oplossen. Dit verandert het gesprek van ‘Voor wie zou ik willen werken?’ naar ‘Wat heb ik nodig om te leren om dat te kunnen doen’.”
Dit is een hele goede manier van vragen stellen die de druk weg kan halen. Op deze manier kan het gesprek interessant worden. Je kunt in die geest bijvoorbeeld ook vragen: Wat vind jij niet goed gaan in de wereld? Of: Waar zou jij aan bij willen dragen?
Probeer hier echte gesprekken over te hebben en niet te snel de koppeling te willen maken naar het precieze beroep of welke opleiding daarbij past.
Hou wel rekening met omstandigheden.
Ga niet tegenover elkaar aan tafel zitten, maar praat bij voorkeur tijdens een lange autorit, een grote afwas of een wandeling.
Wanneer je puber reageert met “Weet ik veel”, laat het dan stil vallen en zeg iets als “Goh, vertel”. Geef je kind wat ruimte om op stoom te komen.
Probeer het uit! En laat me weten hoe het je vergaan is.
Wil je hulp bij de begeleiding, investeer dan in je kind en meldt hem of haar aan voor een individuele 1 daagse training . In de training vindt hij of zij de motivatie om met het studiekeuzeproces aan de gang te gaan, zonder dat jij er telkens aan hoeft te trekken.
Hartelijke groet,
Tamara Butter
Loopbaanprofessional Reflex Consult